مقایسه خارج دهانی روش اسیداچ متداول با دو سیستم سلف اچ در میزان ریزنشت درمان فیشورسیلانت دندان های دا یمی

مقدمه: به تازگی استفاده از پرایمرهای سلف اچ به علت سادگی مراحل کار جهت فیشور سیلانت پیشنهاد می شود. هدف از این مطالعه، مقایسه خارج دهانی روش اسید اچ متداول با دو سیستم سلف اچ در میزان ریزنشت درمان فیشور سیلانت دندان های دایمی بود. مواد و روش ها: در این مطالعه آزمایشگاهی، 45 عدد دندان پرمولر سالم انسان انتخاب شد، سپس شیارهای سطح اکلوزال دندان ها به اندازه نوک فرز روند 4 / 1 fresh شده و در نهایت به 3 گروه 15تایی تقسیم شدند. در گروه اول بعد از اچ کردن سطح با اسید فسفریک 37 درصد سیلانت ‍‍clinpro روی شیارها قرار گرفت. در گروه دوم از سیستم باندینگ سلف اچ دو مرحله ای clearfil se bond و در گروه سوم از سیستم باندینگ سلف اچ یک مرحله ای adhese one قبل از قرار دادن سیلانت استفاده شد. سپس دندان ها 1000 دور تحت چرخه ای حرارتی (55-5) درجه سانتی گراد قرار گرفتند. دندان ها به مدت 24 ساعت درون فوشین بازی قرار گرفت و پس از تهیه مقطع به صورت باکو لینگوالی، نفوذ رنگ در زیر سیلانت ها مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها توسط آزمون های آماری kruskal-wallis و mann-whithney مورد آنالیز قرار گرفت. یافته ها: در میزان ریزنشت بین سه گروه تفاوت معنی دار وجود داشت (001/0 > p value). در مقایسه دو به دو بین گروه clearfil se bond و اسید اچ تفاوت معنی داری وجود نداشت (902/0 = p value)، اما ریزنشت در گروه adhese one به میزان قابل ملاحظه ای بیشتر از دو گروه دیگر بود (001/0 > p value). نتیجه گیری: میزان ریزنشت فیشور سیلانت در هنگام استفاده از سیستم سلف اچ دو مرحله ای c‏learfil se bond مشابه روش اسید اچ متداول بود، اما در سیستم سلف اچ یک مرحله ای بیش از دو گروه دیگر بود.